Het gaat goed met onze scholieren in Ethiopië. Vier jaar na de start van ons project zitten er nu 99 meisjes op de middelbare school, van wie 19 in hun laatste jaar. Zij doen straks in juni eindexamen en mogen dan na de zomer echt naar de universiteit. Een fantastische mijlpaal voor het project, maar vooral voor de meiden zelf. Van een uitzichtloos bestaan op het arme boerenland van Ethiopië naar een kansrijke toekomst.
Deze 19 meisjes zijn de overgebleven scholieren uit de eerste groep die in 2012 startte, toen wij het project begonnen. Die groep bestond uit 30 meisjes, waarvan er 27 door Equal Education financieel werden gesteund en de overige drie door het Development Expertise Center (DEC) waarmee wij samenwerken.
Boven verwachting
In december 2015 spraken wij directeur Aniley Amentie (zie video hieronder) en daarin gaf hij aan dat dit aantal van 19 in de lijn van de verwachting ligt en er zelfs iets boven. Er was rekening mee gehouden dat niet alle meisjes de volle vier jaar zouden afmaken, omdat een plek op de universiteit natuurlijk niet voor iedereen is weggelegd. Maar met een score van 63% in het laatste jaar komt het aantal hoger uit dan de verwachte 60%. De overgebleven meiden zijn erg ‘eager’ volgens Aniley. “Ik ben erg blij met de resultaten van deze groep.”
Daarbij geldt dat meisjes die niet de volle vier afmaken toch een betere kans hebben op een betaalde baan dan als ze helemaal geen vervolgonderwijs hadden genoten. De plek op de universiteit is voor ons natuurlijk het einddoel, maar de verhoging van het kennisniveau van de overige leerlingen is uiteraard ook mooi meegenomen.
‘What’s happening in that area!’
De verhoging van het kennisniveau gaat zelfs verder dan die dertig leerlingen die jaarlijks meedoen aan ons project. Volgens Aniley is het onderwijsniveau op de lagere scholen in het gebied ook omhoog gegaan, nu de leerlingen weten dat dit niet het eindstation is. De wetenschap dat ze nu mogelijk naar de universiteit kunnen als ze hoge cijfers halen, zorgt ervoor dat de totale resultaten op de scholen omhoog gaan.
Aniley gaf in ons interview aan dat overheidsinstanties met verbazing kijken naar de resultaten in het gebied en zich afvragen ‘what’s happening in that area?’. Dat komt niet alleen door ons project, maar draagt er wel aan bij.
Ook profiteren de overige leerlingen op de twee middelbare scholen waar onze leerlingen zitten van het extra lesmateriaal dat Equal Education en DEC hebben toegevoegd. De computers, studieboeken en ander materiaal die er sinds ons project zijn gekomen, kunnen ze natuurlijk niet alleen reserveren voor de leerlingen uit ons project. Zo hebben meer kinderen voordeel van de steun van Equal Education.
‘Zij zijn echt goed!’
In het voorlaatste jaar zitten op dit moment twintig leerlingen. Ook zij zitten dus inmiddels is het tweede deel – secondary school – van de vierjarige middelbare school en hebben hun tussentijdse examen gehaald. Volgens Aniley krijgen de meiden helemaal veel energie als ze eenmaal in die tweede fase zitten. Hij geeft aan dat de start in grade 9 (het eerste jaar na de lagere school) nog best een uitdaging is. Ze zijn ineens van huis weg en moeten op eigen benen leren staan. “Alles is nieuw voor ze.” Maar daarna zijn ze echt ‘energetic’, aldus Aniley.
In de primary school zitten op dit moment nog alle 60 leerlingen die in 2014 en 2015 zijn gestart. Van de groep uit 2014 die straks het examen gaat doen voor een plek in de secondary school heeft Aniley hoge verwachtingen. “Zij zijn echt goed!” De lichting vóór hen (uit 2013), was vergeleken met de eerste groep wat minder qua niveau, vandaar dat DEC er harder aan heeft getrokken om het niveau voor de lichtingen erna omhoog te trekken. Een van de manieren is in om de leerlingen meer van elkaar te laten leren. Zodat ze naast het reguliere onderwijs via peer-to-peer-lessen elkaar beter maken. In de zomer weten we hoeveel van die scholieren hun examen zullen halen voor de secondary school.
Loterij
Wat de scholieren gaan studeren die straks naar de universiteit mogen, is nog steeds niet zeker. Velen zeggen graag medicijnen te willen studeren, maar meer dan het aangeven van hun wensen kunnen ze niet doen. Uiteindelijk is het de overheid die bepaalt wie waar mag studeren. “Het is vrij zeldzaam dat je uiteindelijk gaat studeren wat je hebt ingevuld”, zegt Aniley. “Het is een soort loterij.”
Maar wat het ook wordt: ze zijn beter voorbereid op een mooie toekomst.
Bekijk hier de samenvatting van ons gesprek met Aniley Amentie.